KUVAYI MILLIYE'DEN (Nazim Hikmet) Dusundu birdenbire kayalardaki adam kaynaklari ve yollari dusman elinde kalan butun nehirleri Kim bilir onlar ne kadar buyuk ne kadar uzundular? Bircogunun adini bilmiyordu yalniz, Yunan'dan once ve Seferberlik'ten evvel gecerdi Gediz'in sularini basi donerek. Daglarda tek tek atesler yaniyordu Ve yildizlar oyle isiltili, oyle ferahtilar ki sayak kalpakli adam nasil ve ne zaman gelecegini bilmeden guzel, rahat gunlere inaniyordu ve gulen biyiklariyla duruyordu ki mavzerinin yaninda birdenbire bes adim saginda onu gordu. Pasalar onun arkasindaydilar. O, saati sordu. Pasalar: "Uc" dediler, Sarisin bir kurda benziyordu. Ve mavi gozleri cakmak cakmakti. Yurudu ucurumun basina kadar, egildi, durdu. Biraksalar Ince, uzun bacaklari ustunde yaylanarak ve karanlikta akan bir yildiz gibi kayarak Kocatepe'den Afyon ovasina atlayacakti.